Sklepów oferujących akcesoria do jogi jest pieryliard. Można tam znaleźć rozmaite rzeczy od mat po herbaty, plecaki czy koszulki ale i artefakty przypominające sprzęty do BDSM. Pomoce mogą pozwolić osobom z różnymi ograniczeniami ruchowymi w osiągnięciu wymarzonej asany ale tym samym również mogą rozleniwiać ciało.
W różnych praktykach jogi dozwolone lub też i nie jest używanie takich pomocy. Na zajęciach Mysore nie uświadczysz paseczka, kocyka czy wałka ale na zajęciach np. jogi wg. tradycji iyengarowskiej wręcz zbudujesz z nich swój fort.
Można upierać się, że jest łatwiej, wygodniej a anatomia naszych ciał nie jest gotowa na wykonanie asan bez pomocy.
Wg. tradycji iyengarowskiej należy zawsze wykonywać świecę na podwyższeniu z koców, ponieważ czas trwania w niej to min. 8 oddechów, a bardzo mocne zgięcie odcinka szyjnego kręgosłupa z obciążeniem naszego ciała, zaciśnięcie się gardła i tarczycy, może prowadzić do urazu tej części kręgosłupa. Z kolei w Ashtandze świeca wykonywana jest niemal na końcu sekwencji, kiedy ciało jest rozgrzane, przygotowane przez inne asany do odwrócenia, a czas trwania w niej jest krótki.
Innym przykładem może być wykonanie asany "trójkąta" czy to skręconego, czy rozciągniętego. Owszem może wydłużyć sobie kończynę górną przez podparcie jej na drewnianej kostce i hurra dotykamy niejako ziemi; czy też przy skręconym trójkącie zrobić sobie z ramienia i kostki dźwignię "poprawiającą" skręt w kręgosłupie i "lepsze, wymuszone" otwarcie klatki piersiowej, ale tym samym rozleniwimy mięśnie, i opadniemy na kostkę kosztem np. przerostu w stawie tu: łokciowym, jak również ciężar ciała podzielimy pomiędzy nogi a rękę. Pozwolimy na to, aby nasz kręgosłup nie dążył do tego, aby być względnie równoległy do podłoża. Czy nie lepiej w takim wypadku, dbając o wydłużenie kręgosłupa i jego prostopadłe położenie względem osi kolców biodrowych położyć rękę nieco wyżej na ciele np, na swojej goleni lub zmienić ułożenie rąk np. do gestu namaste i poprzez systematyczną, świadomą praktykę dążyć do uelastycznienia i w końcu wejść samodzielnie w pozycję? ok, Co kto woli i jakiego efektu oczekuje. Coś za coś.
Z kolei na końcu praktyki przychodzi etap relaksu, w którym dużo przyjemniej trwa się np. na wałku w wygięciu do tyłu niż na zimnej, mokrej np. od potu podłodze.
Moim zdaniem używanie pomocy powinno taktować się jako etap przejściowy lub jako celowy zabieg np. w czasie głębokiego relaksu. Chociaż może to kwestia indywidualna.
A tu moja wymarzona pomoc do jogi. ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz